توصیه داریوش مهرجویی چه بود؟

امیر سیدی که سال‌ها سابقه دستیاری زنده‌یاد داریوش مهرجویی را در کارنامه حرفه‌ای خود داشته است، درباره ارزیابی خود از آثار به نمایش درآمده در چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌کوتاه گفت: جشنواره فیلم‌کوتاه به‌گونه‌ای است که همه بچه‌ها درآن می‌درخشند و شاهد عناصری هستیم که می‌توان برای آینده سینما بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرد. از حضور در این جشنواره و هم‌نفس بودن با این استعدادهای جوان سینما، خوشحالم.

وی ادامه داد: من بیش از این با آقای فرشید فرجی در قالب یک فیلم کوتاه همکاری داشتم. ما با هم از سال‌های قدیم در تلویزیون همکاری داشتیم و بعدها فعالیت‌هایی هم در سینما مستند داشتند. از طریق فرشید فرجی من با سینمای مستند و سینمای کوتاه آشنا شدم و همکاری‌ هم داشتیم.

این دستیار کارگردان، با تأکید بر علاقه به همکاری با بچه‌های سینمای کوتاه افزود: استاد من داریوش مهرجویی، همواره عاشق جوانان بود و من هم از او یاد گرفتم که چگونه باید جوانان را دوست داشته باشم. هر زمان و در هر شرایطی پیشنهادی برای همکاری با سینماگران جوان داشته باشم، با کمال افتخار آن را خواهم پذیرفت.

این سینماگر درباره تجربه همکاری با داریوش مهرجویی هم گفت: داریوش مهرجویی انسانی بزرگ و غیرقابل وصفی بود که همه ما را به گونه‌ای بار آورد که به قانون احترام بگذاریم. او در محیط کار همواره آرامش داشت و به بازیگران و همه عوامل گروه اهمیت بسیار زیادی می‌داد. آقای مهرجویی همیشه به من می‌گفت امیر، هر حرفی را با هر کسی مطرح نکن و اگر روزی حتی با لگد تو را از پای میز مونتاژ بیرون کردند، بازهم از پنجره وارد شو و در کنار من بمان. حیف که او اینگونه از میان ما رفت.

سیدی ادامه داد: داریوش مهرجویی کارگردانی واقع‌گرا و عصیانگر بود که همواره تلاش می‌کرد صدای جامعه‌اش باشد. او همواره یک گام از دیگران جلوتر پیش می‌رفت و به همین جهت به استاد بزرگ سینمای ایران تبدیل شده بود.

وی درباره نسبت زنده‌یاد مهرجویی با سینمای کوتاه هم گفت: معمولا فیلمسازان کوتاه آثار خود را برای ایشان ارسال می‌کردند و آقای مهرجویی هم در خانه این آثار را تماشا می‌کردند. توصیه همیشگی آقای مهرجویی به دیگران این بود که با جوانان کار کنید و اینگونه نباشد که با یکدیگر کار نکنید. او تأکید داشت که باید در کنار هم کار کنیم تا سینما را حفظ کنیم.

دستیار داریوش مهرجویی تأکید کرد: آقای مهرجویی اشراف کاملی بر مسائل فنی فیلمسازی داشتند. از تدوین و میکس تا نورپردازی و موسیقی. شناخت بسیار دقیقی از فنون فیلمسازی داشتند و از این منظر به تنهایی یک لشگر بود. مهمترین آموخته‌ام از سال‌های همکاری با ایشان هم این است که همیشه و پیش از هر چیز، انسان باشم.